Στις 31 Μαΐου ο 1998QE2 με μέγεθος 2,7 χιλιόμετρα, αντίστοιχο δηλαδή με εκείνον που αφάνισε τους δεινοσαύρους, θα περάσει από τη διαστημική μας γειτονιά.
Αν έπεφτε στη Γη πιθανότατα θα εξαφάνιζε κάθε ίχνος ζωής. Ο αστεροειδής 1998QE2, που εκτιμάται ότι έχει μήκος 2,7 χιλιόμετρα, θα περάσει σε απόσταση ασφαλείας από τον πλανήτη μας, 5,8 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, δηλαδή 15 φορές την απόσταση που χωρίζει τη Γη από τη Σελήνη.
Ο αστεροειδής θα πλησιάσει τη Γη μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαΐου και δεν αναμένεται να εμφανιστεί ξανά στη διαστημική μας γειτονιά παρά ύστερα από δύο αιώνες. Το παράξενο με αυτόν τον αστεροειδή δεν είναι το μέγεθός του, που ισοδυναμεί με εννέα μεγάλα υπερωκεάνια. Είναι και το υλικό που καλύπτει την επιφάνειά του, το οποίο μοιάζει με πίσσα. Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποια είναι η προέλευσή του.
Ο αστεροειδής θα πλησιάσει τη Γη μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαΐου και δεν αναμένεται να εμφανιστεί ξανά στη διαστημική μας γειτονιά παρά ύστερα από δύο αιώνες. Το παράξενο με αυτόν τον αστεροειδή δεν είναι το μέγεθός του, που ισοδυναμεί με εννέα μεγάλα υπερωκεάνια. Είναι και το υλικό που καλύπτει την επιφάνειά του, το οποίο μοιάζει με πίσσα. Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποια είναι η προέλευσή του.
Η Αμι Μάινζερ, που παρακολουθεί τις τροχιές κοντινών προς τη Γη αντικειμένων στο Jet Propulsion Laboratory της NASA, λέει ότι μπορεί να αποτελεί απομεινάρι κάποιου κομήτη που πέρασε πολύ κοντά από τον Ηλιο ή να έχει ξεφύγει από τη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται ανάμεσα στον Αρη και στον Δία. Η ίδια προσθέτει ότι «αυτός ο αστεροειδής είναι πολύ μεγάλος, αντίστοιχος σε μέγεθος με εκείνον που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους. Παρακολουθούμε την τροχιά του λεπτομερώς και μπορούμε να πούμε πως δεν θα μας χτυπήσει παρά το ότι θα περάσει από κοντά μας».
Οι επιστήμονες θα παρατηρήσουν τον 1998QE2 με ραδιοτηλεσκόπια όπως τα Goldstone και Arecibo. «Περιμένουμε ότι θα λάβουμε μία σειρά από εικόνες υψηλής ανάλυσης οι οποίες θα μας αποκαλύψουν έναν πλούτο από τα επιφανειακά του χαρακτηριστικά», λέει ο Λανς Μπένερ, ραδιοαστρονόμος στο Goldstone, στην Καλιφόρνια. «Κάθε φορά που ένας αστεροειδής πλησιάζει τόσο κοντά μάς δίνεται μια σπουδαία επιστημονική ευκαιρία να τον μελετήσουμε σε βάθος και να διαπιστώσουμε το μέγεθός του, τη μορφή, την περιφορά, τα επιφανειακά του χαρακτηριστικά και οτιδήποτε άλλο μπορεί να μας φανερώσει την προέλευσή του».
Το ραδιοτηλεσκόπιο Goldstone μπορεί να λάβει εικόνες από αστεροειδείς που έχουν μέγεθος όσο ένα αυτοκίνητο (3,75 μέτρα) ακόμη κι να περάσουν σε απόσταση μεγαλύτερη από 6 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Προς το παρόν κανείς δεν γνωρίζει το ακριβές σχήμα του 1998QE2, ο οποίος ανακαλύφθηκε πριν από 15 χρόνια. Οι αστεροειδείς που συνεχώς είναι εκτεθειμένοι στον Ηλιο αποκτούν διάφορα σχήματα: από μπάλας του μπόουλινγκ ή κόκαλου σκύλου μέχρι διαμαντιού και πατάτας. Ο 1998QE2
Ο επικίνδυνος Bennu. Η NASA προγραμματίζει να εκτοξεύσει το 2016 ένα διαστημόπλοιο που θα κατευθυνθεί προς έναν από τους πιο επικίνδυνους αστεροειδείς, τον 101955 Bennu, με σκοπό να λάβει δείγματα από την επιφάνειά του και να επιστρέψει στη Γη. Ο συγκεκριμένος αστεροειδής περνάει κάθε έξι χρόνια σε απόσταση 500.000 χιλιομέτρων από τη Γη και υπολογίζεται ότι το έτος 2182 θα υπάρχουν πιθανότητες μία στις 1.800 να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας. Το μέγεθός του είναι 500 μέτρα.
Υπάρχουν πάντως αστεροειδείς που πολλές φορές τον χρόνο αποδεικνύονται ως οι κοντινότεροι γείτονές μας. Διέρχονται ανάμεσα από τη Γη και τη Σελήνη, που απέχει από εμάς 384.000 χιλιόμετρα.
Από τέτοιους αστεροειδείς και από άλλους που περνούν μακρύτερα ή από κομήτες και μετεωρίτες πέφτουν κάθε χρόνο στη Γη περί τους 100 τόνους υλικού, κυρίως σκόνη και μικρά σωμάτια.
Ορισμένοι αστεροειδείς, όπως η Ιδη, που έχει μήκος 60 χιλιόμετρα, διαθέτουν και δικά τους φεγγάρια. Το φεγγάρι της Ιδης, που ονομάζεται Δάκτυλος, έχει μέγεθος ενός χιλιομέτρου. Από το 1993 που εκτοξεύτηκε το διαστημόπλοιο «Galileo» της NASA έχουν εντοπιστεί στο ηλιακό μας σύστημα περισσότερα από 150 φεγγάρια αστεροειδών.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου