Μπορεί η αγροτική παραγωγή να δημιουργήσει σταθερές θέσεις εργασίας στους Πρόννους; (μέρος πρώτο)

Έχουν μέλλον οι κύριες ή οι εναλλακτικές καλλιέργειες στους Πρόννους;

    Μπορεί η καλλιέργεια γης να γίνει ξανά πυλώνας της τοπικής οικονομίας;

Όπως σας είχαμε προαναγγείλει από την αρχή της δημιουργίας του ιστολογίου, θα κάνουμε και μερικές αναρτήσεις για τα ζητήματα των παραγωγικών δομών στην τοπική οικονομία.

Πολύ συχνά ακούμε και διαβάζουμε για "επιστροφή στην γη και την καλλιέργεια", ειδικά των νέων, ως λύση στην κρίση και την ανεργία. Στο προσκήνιο βρίσκονται συνήθως οι αποκαλούμενες "εναλλακτικές καλλιέργειες" ή τα βιολογικά προϊόντα από τη γη.

Στους Πρόννους όμως πόσο εφικτή και για πόσους κατοίκους είναι η προοπτική της απόκτησης σταθερού εισοδήματος από κάποια καλλιέργεια; Είναι η καλλιέργεια γης ένα δευτερεύων εισόδημα, ένας λαχανόκηπος για οικιακή χρήση ή μπορεί να γίνει βασική απασχόληση για μια κρίσιμη μάζα του πληθυσμού;

Η Κεφαλονιά είναι ένα ορεινό νησί με ελάχιστες εκτάσεις για εντατικές και εκτεταμμένες καλλιέργειες. Πάντοτε είχε πρόβλημα να θρέψει τον πληθυσμό της, αν και τις εποχές που είχε 80.000 κατοίκους κάθε λόφος ήταν κατάσπαρτος. Οι κάτοικοι στα χωριά έβρισκαν τρόπο να αξιοποιήσουν κάθε τετραγωνικό μέτρο γης.

Η περιοχή των Πρόννων δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό ότι κάποτε αποτελούσε μια από τις πιο παραγωγικές περιοχές του νησιού. Μετά την Παλική, τον ιστορικό σιτοβολώνα της Κεφαλονιάς, οι Πρόννοι ήταν η δεύτερη σε ποσότητες παραγωγής περιοχή στην Κεφαλονιά και σε μερικά είδη ήταν μάλιστα πρώτη. Θα κάνουμε προσεχώς ειδικό αφιέρωμα για αυτά τα στοιχεία της αγροτικής παραγωγής της Βενετικής περιόδου και της Αγγλοκρατίας στους Πρόννους. 

Όμως οι εποχές αλλάζουν. Η μαζική μετανάστευση και η μετάλλαξη της οικονομίας σε ένα δίκτυο παροχής υπηρεσιών τουρισμού σε συνδυασμό με κτηνοτροφία, έχουν αλλάξει τα δεδομένα της τοπικής οικονομίας. Κάποτε η καλλιέργεια της γης ήταν ταυτόχρονα:

- Η κύρια απασχόληση του τοπικού πληθυσμού για την εξασφάλιση εισοδήματος.

- Η συντήρηση και τροφοδότηση του οίκου με τα απαραίτητα καθημερινά τρόφιμα (μαζί με την κτηνοτροφία), συνήθεια που περνούσε από γενιά σε γενιά εδώ και χιλιάδες χρόνια.

- Δευτερεύουσα απασχόληση με διάφορες εποχικές αγροτικές εργασίες, όπως για παράδειγμα το μάζεμα δαφνόφυλλων που εξάγονταν για την παραγωγή οινοπνεύματος.

Η Κατάσταση σήμερα:
Το πρώτο δεδομένο σήμερα είναι ότι η αγροτική παραγωγή, πέραν της κτηνοτροφίας, αυτή τη στιγμή στους Πρόννους ως οικονομικός-παραγωγικός τομέας δεν υφίσταται ουσιαστικά.

Οι καλλιέργειες δεν έχουν εντατική μορφή και δεν αποφέρουν κάποιο εισόδημα που διαχέεται  στην τοπική οικονομία. Το μεγαλύτερο μέρος της υπαίθρου είναι χέρσο και ακαλλιέργητο εδώ και 4, 5 ή ακόμα και 6 δεκαετίες.

Υπάρχουν διάσπαρτες και μικρής κλίμακας οικογενειακές εκμεταλλεύσεις για την εξασφάλιση οπωροκηπευτικών, ελαιολάδου και κρασιού, προϊόντα που σε πολλές περιπτώσεις εισάγονται στην περιοχή για λογαριασμό όσων κατοίκων δεν ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή. Η τοπική παραγωγή δεν καλύπτει δηλαδή ούτε καν τις ανάγκες της τοπικής αγοράς. 

Υπάρχει μιας μικρής κλίμακας μελισσοκομία, ενώ ακόμα και οι κυρίαρχοι κάποτε αμπελώνες  είναι πια πολύ σπάνιο θέαμα στη ύπαιθρο της περιοχής. Αν και τμήμα των Πρόννων ανήκει στη ζώνη παραγωγής ρομπόλας, οι τοπικοί αμπελώνες ρομπόλας είναι είδος προς εξαφάνιση.

(η συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση...)